ពេកវេលាខ្លីមានតម្លៃមិនអាចខ្ជាះខ្ជាយពេលវេលាដ៏ប្រពីមិនដែលគិតទាល់តែសោះថាយើងធ្វើវាមិនបានអាយុជាងម្ពៃមានគំនិតចង់ហោះដូចបក្សីបញ្ហានៅនិងមុខមិនបញ្ឈប់មិនសំចៃ

បើកទំព័រនៃយុសម័យថ្មីដើរលើវិថីមើលឲខ្ពស់ហួសពីដីឈ្នះនៅតែឈ្នះៗលើដែលចិត្តអព្រៃទោះបីជាមានអ្នករំខានមើលផ្លូវឲច្បាស់និងទៅមុខកុំបីខានត្រូវបន្តហើយនឹងឈោងចាប់ឲបានព្រោះវាផ្លូវដែលយើងត្រូវធ្វើឲបានមិនបង្អន់មិនបង្អាក់ត្រូវតែធ្វើវាឲាបានមិនដែលគិតទាល់តែសោះថាយើងធ្វើវាមិនបានឈ្នះតែងតែឈ្នះលើចិត្តតិរិច្ឆានគិតដូចបណ្ខិតមានគំនិតដូចចៅហ្វាយ។ផ្លូវតែងនៅជិតមិនបណ្តោយឲទៅឆ្ថាយត្រូវតែធ្វើវាឥឡូវមិនបណ្តោយឲទៅឆ្ងាយគួរបញ្ចាក់គំនៅស្ងៀមត្រឹងបាត់ឈឹងបើអញ្ចឹងត្រូវតែប្រឹងរឹងពឹងធ្វើឲបាន។



នៅពេលដែលនណារម្នាក់មិនឲតម្លៃអ្នកឬឲតម្លៃអ្នកវាមិនមែនជារឿងអ្វីដែលធ្វើឲអ្នកពិបាកចិត្តច្របូកច្របល់នោះទេអ្វីដែលត្រូវធ្វើគឺជាអាទិភាពរបស់អ្នក។


មនុស្សដែលមានអារម្មណ៏រវើរវាយគឹតែងតែចូលចិត្តធ្វើអ្វីដែលពួកគេបំពេញនៅអារម្មណ៏ដែលគេត្រូវការហើយវាក៏គ្មានតម្លៃអ្វីសម្រាប់អ្នកដទៃនោះដែរ។


បំបាត់នៅអារម្មណ៏ខ្វាយខ្វល់អំពើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលបានជួបអាចនិងមានជំហោរគ្រប់គ្រាន់ពេលដែលមានអ្វីមួយមកប៉ះខ្លួនអ្នក។


មនុស្សបាត់បង់នៅគោលជំហោរបស់ខ្លួនហើយមិនដឹងថាខ្លួនឯងគឺជាអ្នកណាភ័យក្លាចស្អប់ខ្ពើមខឹងហើយក៏ស្អប់ខ្លួនឯងដែលមិនមែននិងជាខ្លួនរបស់ខ្លួន។


នៅពេលដែលយើងចង់ដឹងថាណាមានបំណងល្អអ្នកណាមានបំណងអាក្រក់ត្រូវមើលទៅលីអ្វីដែលគេកុំពុងតែធ្វើ។


សង្គមដែលមានមនុស្សជាច្រើនដែលស្វាគមន៏មនុស្សរវើរវាយជាច្រើនគឺព្រោះតែពួកគេក៏េជាអ្នករវើរវាយដូចនោះដែរចង់ឃើញអ្វីដែលខ្លួនចង់ឃើញមិនចង់ឃើញអ្វីដែលខ្លួនមិនចង់ឃើញ។គិតថាវាមិនមានតម្លៃអ្វីដែលត្រូវធ្វើបែបនោះភ្នែកបិតភ្នែកបើកនៅក្នុងពិភពងងឹតសូន្យមើលអ្វីមិនឃើញទោះបីជាប្រឹងនិយាយប្រឹងស្រែកថាវាមិនអាចឃ្លាតឆ្ងាយដោយមិនច្បាស់លាស់អំពីអ្វីដែលនិងត្រូវបានកើតឡើងនៅចំពោះមុខ។

នៅពេលដែលអ្នកចង់ដឹងពីបំណងរបស់មនុស្សម្នាក់អ្នកត្រូវសង្កេតនៅពេលដែលពួកគេធ្វើសកម្មភាព។


" ប្រលោមលោកសម្រាប់មនុស្សរវើរវាយនៅក្បែរសេចក្តីស្លាប់ "


អ្វីដែលខ្ញុំនិងធ្វើវានោះគឺធ្វើយ៉ាងណាត្រូវមើលឲបានច្បាស់ទៅលើពិភពលោកដែលខ្ញុំរស់នៅហើយវាយតម្លៃវាដោយខ្លួនឯង។ហើយបន្ទាប់មកទៀតនោះគឺត្រូវប្រាប់ទៅដល់ពិភពលោកថាត្រូវមើលបែបនេះធ្វើបែបនេះ។

តើពិភពលោករបស់យើងបានឆ្លងកាត់អ្វីខ្លះមកដល់ពេលនេះ​?


មនុស្សរវើរវាយជាច្រើនក្នុងពេលនេះឥរិយាបថមិនល្អមិនមានទំនោរទៅរកភាពប្រាកដនិយមពិបាកធ្វើកិច្ចការធំ-គិតច្រើនប៉ុន្តែមិនច្បាស់លាស់តែងតែកុហសខ្លួនឯងការងារមិនប្រក្រតីដង្ហើមដកញ៉​ប់អារម្មណ៏ធុញថប់ស្មារតីមិននឹងនរខ្យល់បក់នៅទិសឥសា្ឃនឮសូរនៅនីរតីក្បត់និងខ្លួនឯងក្បត់មេឃក្បត់ដីមានចិត្តខ្វាយខ្វល់និងពា្យកសំដីស្រវាអាបភ្លើងសេចក្តីស្លាប់នៅនិងមុខមិនអាចគេចផុតត្រូវតែប្រជែងខ្វះខាតមធ្យាបាយដោះស្រាយនឹងខ្លួនឯង​​ ដង្ហើមមួយដកត្រូវដកឲវែងព្រោះតែជួយខ្លួនឯងដើម្បីពិភពលោក។មនុស្សលោកភ័យក្លាចនិងការស្លាប់ធ្វើអ្វីមិនត្រូវតក់ក្រហល់ដើម្បីរស់ពេលនេះមានកំហុសព្រោះត្រូវបានស្លាប់គិតមិនដល់ចិត្តច្របូកច្របល់ខ្យល់ត្រជាក់មកដល់កាយមិនអាចគ្រប់គ្រង់ខ្លួនឯងបានអ្វីដែលជាប្រភពនៃបញ្ហានោះគឺចិត្តមនុស្សច្របូកច្របល់មិនថាសិត្ថនៅក្នុងកាលះទេសះណាមួយនោះទេភាពច្របូកច្របល់គឺតែងតែជាប្រភពនៃបញ្ហារបស់មនុស្សលោក។

សៀវភៅនៅក្បែរតែចង់បោះចោលគិតថាមិនបានមើលវាមិនអាចដោះស្រាយបាននៅពេលក្រោយមើលបន្តិចដឹងថាស្មារតីស្មើរសូន្យមើលឲបានវែងទើបដឹងថាពិភពលោកទូលំទូលាយគឺបែបនេះភាពសប្បាយការឈឺចាប់សេចក្ដីស្លាប់អារម្មណ៏សោកសៅការស្រមើស្រមៃបំណងប្រាថ្នាការភ័យក្លាចទុក្ខវេទនារស់នៅប្រជែងនិងវាសនាខ្លួនឯងអ្វីដែលបានមកចាប់ទុកជាការផ្តល់ជូនដោយការប្រឹងប្រែងអ្វីដែលបាត់បង់ទុកដូចជាការផ្ដល់ឲទៅមេឃដីដើរមួយជំហានដូចជាជំហានយ្សកមនុស្សមិនអាចមើលដឹងជើងម្ខាងនៅអាត្លង់ទិកជើងម្ខាងទៀតនៅប៉ា​ស៊ិ​ហ្វិ​កអារម្មណ៏តែលតោលពោ្រះខ្វះរឿងមួយថ្វីត្បិតតែពេលនេះពិបាកនិងគិតប៉ុន្តែអាចធ្វើបានដូចការគ្រងទុក។


ប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកប្រាកដនិយមអ្នកនិងមិនឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីបានជាសហរដ្ឋអាមេរិកនិងចិនមានការប្រកួតប្រេជែងនិងគ្នាទៅលើបចេ្ចកវិទ្យាសេដ្ឋកិច្ចពាណិជ្ចកម្មយោធានយោបាយ។ល។


អ្វីដែលយើងនិងត្រូវធ្វើនោះគឺបង្រៀនអ្នកបន្តវេន្តរបស់យើងឲបានល្អប្រាប់អំពីជីវិតរបៀបធ្វើជាមនុស្សនៅថ្ងៃនេះដែលពូកគេធ្វើនិងទៅអនាគតដែលនឹងក្លាយជា។


ត្រូវការអ្នកប្រាកដនិយមដើម្បីធ្វើកិច្ចការធំការតស៊ូដើម្បីអំណាចរវាងប្រទេសនានាដែលកំពុងស្វែងរកផលប្រយោជន៍។


ទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិមិនឆ្ងាយពីពាក្យថាជម្លោះទេភាពខុសគ្នាជាមូលដ្ឋានរវាងនយោបាយអន្តរជាតិនិងនយោបាយក្នុងស្រុក។ នៅកម្រិតក្នុងស្រុកមានសិទ្ធិអំណាចដែលអាចគ្រប់គ្រងក្រមសីលធម៌បុគ្គលខណៈពេលដែលទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិគ្មានអំណាចណាដែលអាចគ្រប់គ្រងជីវិតរបស់រដ្ឋបានទេពីព្រោះទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសនានាកើតឡើងក្នុងបរិយាកាសអនាធិបតេយ្យ។


_____________________________

ត្រូវរៀបចំស្ថាបន័នយោបាយនិងសង្គមឲបានល្អ។


រៀបចំការធ្វើចារកម្មសម្ងាត់គ្រប់គ្រងសេដ្ឋកិច្ចការទូតយោធានយោបាយក្នុងស្រុកនិងក្រៅស្រុក

គ្រប់គ្រងនយោបាយក្នុងស្រុកឲបានល្អផលប្រយោជន៍ស្នូល។



តើប្រទេសចិននិងដោះស្រាយជាមួយនិងប្រទេសផ្សេងៗដោយរបៀបណា?

-ជម្លោះជុំវិញដែនដីពាណិជ្ជកម្មបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សនិងចារកម្មដែលគេចោទប្រកាន់។ 

-ការប៉ះទង្គិចគ្នាធ្ងន់ធ្ងរនៅតាមព្រំដែនចិន - ឥណ្ឌា។ 

-ការចោទប្រកាន់អំពីការជ្រៀតជ្រែករបស់ចិននៅក្នុងនយោបាយអូស្ត្រាលី។

-ស្ថានភាពនៃកោះតាវយូជម្លោះដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាកោះសេនកាគូក្នុងប្រទេសជប៉ុន។

- សមុទ្រ​ចិន​ខាងត្បូង។

-អធិបតេយ្យនិងបូរណភាពទឹកដីជម្លោះកោះតៃវ៉ាន់

-សមុទ្រចិនខាងកើតនិងសមុទ្រចិនខាងត្បូង” ។

-សង្រា្គមពាណិជ្ជកម្ម

-បញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សនិងចារកម្ម


ឥណ្ឌាគិតថាជាការកុហកដ៏សំខាន់នៅក្នុងមហាសមុទ្រឥណ្ឌាដែលអាមេរិកចូល។

ជប៉ុនយល់ថាជាចំណុចសំខាន់នៅជុំវិញកោះតៃវ៉ាន់និងខាងជើង។

អ្វីដែលអាមេរិកមើលឃើញថាមានសារៈសំខាន់ស្ថិតនៅភាគខាងកើតនៃប្រទេសចិនចូលទៅក្នុងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក។